अविरल यात्रीका चार मुक्तक

मुक्तक-१
विलाउनु थियो भने, रसाएर आयौ किन?
नगासिने मुटु तिम्रो, टसाएर आयौ किन?
वियोगमा मुटु जल्दा, सँगै रुझ्छन् आखाहरु
रुवाउनु नै थियो भने, हसाएर आयौ किन?

मुक्तक - २
एक्कासी चाहानाको हुरी चल्यो किन ?
त्यही वेगमा आशाको पात हल्यो किन ?
अरुको आगो निली बाच्ने जिवन
कसैको यादको एक झिल्कामै जल्यो किन ?

मुक्तक - ३
यही हो संसार, गाउँ अनि यही हो शहर
आकाश जस्तै विशाल यो हाम्रो रहर
रुने र हास्ने, सँगै खेल्ने अनि झुम्ने
साथीसँगी, धेरै छ लामो यो हाम्रो लहर ।।

मुक्तक – ४ (घमन्डी…..लाई)
कोईलीले गित, गाइरहनु पर्दैन
बगैँचामा अत्तर, लाईरहनु पर्दैन
खुब राम्री छु, जस्तो लाग्छ होला
परीले पार्लर, धाईरहनु पर्दैन ।।